حضور هیچ کس در زندگی ما اتفاقی نیست

خدا در هر حضور جادویی نهان کرده برای کمال ما،

خوشا روزی که دریابیم جادوی حضور ها را.

دلم یک کوچه می خواهد...

بی بن بست...

وبارانی نم نم...

و خداوند مهربانم...

که باهم راه برویم...

همین!!!

دلم کفش نمیخواهد...

پاپوشی از چمن میخواهد...

دلم باران میخواهد...

دلم هیاهو نمی خواهد...

می خواهد اندکی با سکوت و نسیم و باران قدم بزند...

 دلم خدا را میخواهد...

همه مداد رنگی ها مشغول بودند

به جز مداد سفید

هیچ کس به اون کار نمیداد

همه میگفتند تو به هیچ دردی نمیخوری

یک شب که مداد رنگی ها توی سیاهی کاغذ گم شده بودند

مداد سفید تا صبح کار کرد

ماه کشید مهتاب کشید و آنقدر ستاره کشید

که کوچک و کوچک و کوچکتر شد

و صبح توی جعبه مداد رنگی جای خالی اون دیگه با هیچ رنگی پر نشد

پ.ن:گاه سکوت یک دوست معجزه میکنه و بهمون میگه که همیشه بودن در فریاد نیست.